JAAK GABRIELS
Jaak Gabriels werd geboren op 22-09-1943 en startte zijn politieke carrière in 1974 toen hij voor het kanton Bree verkozen werd als VU-provincieraadslid. Hij was in Bree frontman van de groep Verjonging die zich profileerde als alternatief tegenover de "oude" garde van de toenmalige CVP onder leiding van burgemeester Mondelaers. 10 oktober 1976 haalde hij met verjonging in één klap de absolute meerderheid in de Breese gemeenteraad. Hij zou deze niet meer afgeven tot 8 oktober 2006 wanneer Verjonging net geen meerderheid meer haalde en een coalitie aanging met CD&V.
30 jaar burgemeester, ondertussen ook 30 jaar parlementslid, voorzitter van de VU, mede-stichter van de VLD, fractieleider in de Kamer, voorzitter van de Commissie Ruimtelijke Ordening, Openbare werken en Verkeer, Federaal Minister van Landbouw en Middenstand, Vlaams Minister van Economie, Buitenlandse Handel, Buitenlands Beleid en Huisvesting, Minister van Staat, huidig voorzitter van de Rederscentrale. Jaak Gabriels heeft de ontvoogding van Vlaanderen mede bepaald door zijn directe aanwezigheid aan onderhandelingstafels. Vooral als minister van Landbouw maakte hij furore door de dioxine-crisis snel en kordaat af te handelen en de boeren binnen het jaar hun schade uit te betalen (12 miljard bfr), maar ook door België met drastische maatregelen zoals het barricaderen van grensovergangen te vrijwaren van de vogelpest.
Als burgemeester van Bree werd hij geconfronteerd met een zware erfenis. Hij slaagde er echter op onnavolgbare wijze in om van Bree een bruisende stad te maken. De herinrichting van de Kleine Ring, de heraanleg van het stadscentrum, de bouw van het Itterdal, het stadhuis, de parkeergarage, zelfs de expodroom en tal van andere beslissingen leken enigszins controversiëel, maar telkens blijkt de lange termijn visie waarover Jaak Gabriels beschikt hem gelijk te geven. Op industrieel vlak en tewerkstelling heeft Bree ondertussen méér arbeidsplaatsen dan de eigen actieve bevolking kan invullen en steeds meer bedrijven staan te dringen om zich in Bree te vestigen. Een eerder kleine stad en toch met het statuut "Klein stedelijke gebied van regionaal belang", iets waarvoor we benijd worden door grotere omliggende gemeenten.
Hij wist Bree ook internationaal te profileren. Niet alleen was hij de burgemeester die gloriedagen maakt met internationale successen van Kim Clijsters, Wendy Jans, Guido Nulens, en andere sport-coryfeeën, hij was ook degene die met Kadhaffi ging praten over de vrijlating van twee Vlaamse families. Hij legde contacten met Braziliaanse bedrijven, sprak over Bree in de Verenigde Staten, Japan, Canada, en stimuleerde de verbroederingen met Geldern, Volpago en Salomo - Tarragona. Een speciale plaats heeft hij veroverd in het Chinese Yangzhou: één van de snelst groeiende steden in China, een economie die een enorme vlucht neemt én erkend als één van de 24 belangrijkste historische steden in China. Het Volksparlement in Beijing, één van de hoogste gezagsorganen in China, gaf Yangzhou toestemming om officieel te verbroederen met Bree.
"Plus est en vous", een spreuk van de heren van Gruuthuse, heeft hij Bree opgelegd en waargemaakt.
