JULES INGENBLEEK
° 12/04/1876 - + 14/09/1953
Jules Ingenbleek is een man die door zelfdiscipline, karakter en doorzettingsvermogen een ongelooflijke carrière heeft weten uit te bouwen. Na de lagere school in Bree gevolgd te hebben, gaat hij naar het Atheneum in Hasselt voor zijn middelbare studies. Na het tweede jaar verlaat hij de school om een job te zoeken. In 1894, net 18 jaar, wordt hij tot klerk benoemd bij de Directie der Belastingen in Hasselt. Kort nadien slaagt hij in het examen van surnumerair (overtallige); iemand die boven het gestelde getal van ambtenaren in overheidsdienst treedt en in aanmerking komt om tot ambtenaar benoemd te worden.
Jules Ingenbleek lijkt een onopvallende loopbaan te volgen, toch moet hij op één of andere manier in het oog gesprongen zijn van de heer Godefroi, toenmalig secretaris van Z.K.H. Prins Albert. In 1900 treedt Jules in dienst van de secretaris van de Kroonprins. Hij neemt zijn taak ter harte met Kempense gedrevenheid. Al gauw merkt hij dat hij toch naar opleiding tekort schiet en hij schrijft zich in voor een toelatingsexamen aan de Faculteit Politieke en Administratieve Wetenschappen van de VUB. Drie jaar later studeert hij af als licentiaat, één jaar later promoveert hij tot doctor in de Politieke en Administratieve Wetenschappen.
Ingenbleek heeft nu zijn ware roeping ontdekt. Hij gaat zich verder specialiseren en schrijft in 1908 een merkwaardige verhandeling over de hervormingen van de openbare financiën in België. Het werk wordt met goud bekroond door de Koninklijke Academie van België. Van nederige klerk, zonder diploma middelbare studies, is Ingenbleek nu een gerespecteerd en befaamd geleerde in dienst van de Kroonprins Albert.
Als in december 1909 Koning Leopold II overlijdt, benoemd Koning Albert I Ingenbleek tot zijn secretaris. Eén jaar later wordt hij privé-secretaris van HH.MM. Koning Albert en Koningin Elisabeth. Met hen beleeft hij De Grote Oorlog (WO I). Meer dan een personeelslid, wordt Ingenbleek dé vertrouwensman van de Koning. Na de oorlog, in 1918, wordt hij beheerder van 's Konings Burgerlijke Lijst en raadsheer bij het Ministerie van Financiën.
De faam van Ingenbleek leidt ertoe dat hij in 1930 benoemd wordt tot gecoöpteerd senator. Graaf de Broqueville stelt hem in 1934 aan als minister zonder portefeuille om voor de regering de financiële en economische politiek te coördineren. Na enkele maanden heeft hij een reddingsplan klaar maar, onder meer om electorale redenen zal de Broqueville de raad van Ingenbleek links laten liggen. Ontmoedigd trekt Ingenbleek zich uit de politiek terug en wordt door de Koning in 1935 benoemd tot gouverneur van Oost-Vlaanderen. Deze functie bekleedt hij samen met het voorzitterschap van de Hoge raad voor Financiën. In 1938 wordt hij benoemd tot vice-gouverneur van de Nationale Bank van België. Deze functie bekleedt hij tot aan zijn pensioen in 1944.
Voor bewezen diensten werd Jules Ingenbleek vereerd met tal van binnen- en buitenlandse onderscheidingen, onder meer het Groot-Lint van de Kroonorde, Groot-officier van de Leopoldsorde met Gouden bies, en ordetekens uit Italië, Spanje, Zweden, Roemenië, Bulgarije, Noorwegen, Denemerken, Nederland, Engeland, Frankrijk, Luxemburg, Monaco, Egypte, Ethiopië, Perzië, Afghanistan en Japan!
Van klerk tot hooggeleerd staatsman, van Breeënaar tot wereldburger, dat is samengevat de carrière van Jules Ingenbleek.
