LAMBERTUS KREEFT
° 1842 - + 1900



Lambertus Kreeft, de pionier van de sociale vooruitgang.

Lambertus Kreeft, de arbeidersaristocraat, voorman van de ambachtslieden, pottenbakkers, slachters, metselaars, schrijnwerkers, smeden, staatsambtenaren. In de jaren 1890 blijkt er in Bree een socialistische kern bestaan te hebben waarvan ontstaan, groei en omvang tot dusver in het duister gehuld bleven.
Lamberus Kreeft was van 1895 tot 1900 het eerste socialistisch gemeenteraadslid van Bree.

In een tijd zonder sociale voorzieningen en met een leger van onderbetaalde en onbeschermde arbeidskrachten ijverde hij voor de emancipatie van de volksklasse. Hij verzette zich ook als enige tegen de afbraak van de fraaie eeuwenoude romaanse toren van het Breese kerkgebouw.

Op 8 april 1900 had Kreeft een verkiezingsmeeting georganiseerd in zijn huis in de Hoogstraat (tegenover de Posterijen) met als sprekers Camille Huysmans en Edward Anseele. De sigarenfabrikanten hadden hun werklieden opgestookt, fluitjes uitgedeeld en drank. De sprekers werden opgewacht door een uitzinnige menigte die ramen en deuren kapot sloegen. De dochter van Kreeft werd zwaar gewond aan het hoofd door een steen die vanop de Hoogstraat naar binnen gegooid werd. Camille Huysmans kreeg een plavei in de nek.

Kreeft was ontroostbaar, heeft zich in bed gelegd en is niet meer opgestaan. Hij overleed enkele dagen later op 57-jarige leeftijd. De ongelukkige vader heeft de straatschenderij, de mishandeling van zijn dochter en de vernielingen in zijn woning niet kunnen verwerken.

In het nabijgelegen Reppel was een lepel- en vorkenfabriek, met verwerking van het hoog giftige arsenicum, gevestigd. August De Winne, auteur van "Door Arm Vlaanderen" bezocht de "doodende fabrieken der Kempen" in 1912 en schreef hierover: "De arbeiders! Ziet ge na 't dagelijksch werk, op den steenweg voorbijgaan, mager, bleek, ontvleeschd, met hoofden als van dooden! Het zijn zwervende lijken. Men telt er geen ouderlingen onder. Na tien of twaalf jaren in de fabriek gewroet te hebben, is hun organisme geknakt. Op veertigjarige ouderdom zijn het afgeleefde wezens."

Terug